تفاوت کراس مارجین و ایزوله در معملات فیوچرز

یکی از اصطلاحات رایج در بازارهای مالی و کریپتو، مارجین (Margin) است. مارجین که به معنای «حاشیه» است، به وثیقه‌ای اشاره دارد که برای دریافت اهرم از بروکری یا صرافی ارز دیجیتال لازم است. معاملات مارجین به معاملاتی اطلاق می‌شود که در آن کاربران می‌توانند با استفاده از وثیقه دارایی خود، سرمایه‌ای از صرافی قرض گرفته و حجم بیشتری از معاملات را انجام دهند. در دنیای ارزهای دیجیتال، دو نوع معامله مارجین وجود دارد: کراس مارجین و مارجین ایزوله. در این مقاله، به بررسی نحوه کار، تفاوت‌ها، مزایا و معایب این دو نوع مارجین خواهیم پرداخت.

تعریف معاملات کراس مارجین Cross Margin

معاملات کراس مارجین یک رویکرد مدیریت ریسک در معاملات ارزهای دیجیتال است که به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که از تمام موجودی حساب‌های خود به‌عنوان وثیقه برای پوزیشن‌های معاملات باز استفاده کنند. این بدین معناست که کل موجودی شما ممکن است در معرض خطر قرار گیرد تا زیان‌های ناشی از معاملات جبران شود. به کمک کراس مارجین، معامله‌گران می‌توانند با اعتماد بیشتری پوزیشن‌های بزرگ‌تری را با سرمایه خود باز کنند. این نوع مارجین اگرچه ریسک بیشتری دارد، اما خطر لیکوئید شدن را به حداقل می‌رساند.

برای مثال، تصور کنید که در حساب کراس مارجین خود مقداری بیت کوین، اتریوم و تتر دارید. در یک معامله کراس مارجین، تمامی موجودی شما به عنوان وثیقه برای اهرمی که دریافت می‌کنید، محاسبه می‌شود.

اگرچه استفاده از اهرم‌های معاملاتی همواره با ریسک همراه است، اما کراس مارجین به دلیل خطرات بیشتر آن، نیازمند احتیاط بیشتری است. اگر بازار برخلاف پیش‌بینی شما حرکت کند، ممکن است کل موجودی خود را از دست بدهید. برای معامله‌گران با تجربه، کراس مارجین می‌تواند یک استراتژی موثر باشد، اما باید همراه با یک برنامه مدیریت ریسک قوی به کار گرفته شود. تازه‌کاران و افرادی که تجربه کمتری در ترید دارند باید درباره قوانین و سیاست‌های مارجین کال صرافی خود به دقت توجه کنند و حتماً به حدود ضرر و سود خود نیز دقت نمایند.

تعریف معامله ایزوله

در دنیای ارزهای دیجیتال، استراتژی مارجین ایزوله یکی از روش‌های موثر در مدیریت ریسک به و ریوارد  به شمار می‌رود. در این شیوه، معامله‌گران مبلغ مشخصی از وثیقه را به هر پوزیشنی که باز می‌کنند اختصاص می‌دهند.

این رویکرد، علاوه بر محافظت از سایر پوزیشن‌ها و موجودی کلی حساب در برابر خسارت‌های احتمالی، به معامله‌گران این امکان را می‌دهد که ریسک هر معامله را به دقت کنترل کنند. به این ترتیب، هر پوزیشن با مقدار معینی از وثیقه پشتیبانی می‌شود و اگر بازار بر خلاف پیش‌بینی تریدر حرکت کند، تنها وثیقه تخصیص‌یافته به آن پوزیشن خاص در معرض خطر خواهد بود.

با استفاده از مارجین ایزوله، ریسک هر پوزیشن به طور مستقل از سایر دارایی‌ها و کل موجودی حساب تفکیک می‌شود. این امکان برای کاربران فراهم می‌شود که برای هر پوزیشن خود اهرم مختلفی انتخاب کنند. این ویژگی به تریدر اجازه می‌دهد تا با آزادی عمل بیشتری به مدیریت معاملات و استراتژی ریسک خود بپردازد.

برای درک بهتر نحوه عملکرد مارجین ایزوله در معاملات ارزهای دیجیتال، فرض کنید کسی با حساب 10,000 دلار خود می‌خواهد به صورت جداگانه بر روی بیت کوین و اتریوم ترید کند. او از مارجین ایزوله برای مدیریت ریسک خود استفاده می‌کند. به عنوان نمونه، این فرد 2,000 دلار را به عنوان ذخیره نگه می‌دارد و 5,000 دلار را برای معامله بیت کوین و 3,000 دلار را برای معامله اتریوم به کار می‌برد. این استراتژی باعث می‌شود دو پوزیشن از یکدیگر تفکیک شوند و هر گونه ضرر محدود به وثیقه آن معامله باشد.

به عنوان مثال، اگر قیمت بیت کوین در حین باز بودن پوزیشن این فرد کاهش یابد، زیان او تنها به 5,000 دلار وثیقه‌ای که برای آن معامله در نظر گرفته شده است، محدود می‌شود. در چنین شرایطی، ضرر در یک معامله مارجین ایزوله تأثیری بر سایر پوزیشن‌های او نخواهد داشت و بدین ترتیب، او می‌تواند ریسک هر معامله را به صورت مجزا مدیریت کند.

تفاوت کراس مارجین و ایزوله

معاملات کراس مارجین و ایزوله به دو روش مختلف تخصیص سرمایه و مدیریت ریسک در معاملات مارجین اشاره دارند:

کراس مارجین (Cross Margin)

در این روش، سرمایه موجود در حساب مارجین به طور مشترک برای همه معاملات استفاده می‌شود. این بدان معناست که اگر یکی از معاملات شما در وضعیت زیان باشد، می‌تواند از موجودی کل حساب برای جبران خسارت استفاده کند.

ایزوله (Isolated Margin):

در این حالت، مقدار مشخصی از سرمایه برای هر معامله مشخص می‌شود و تنها آن مقدار برای حمایت از همان معامله استفاده می‌شود. از این رو، هیچ تأثیری بر موجودی کل حساب نخواهد گذاشت.  

این روش به شما اجازه می‌دهد که ریسک هر معامله را به وضوح مشخص کنید، اما در عین حال نمی‌تواند در مقابل نوسانات بازار مقابله به مثل کند. اگر معامله‌ای با ضرر مواجه شود، فقط مقدار ایزوله شده از حساب شما مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در نهایت، انتخاب بین این دو روش بستگی به استراتژی معاملاتی و ریسک‌پذیری شما دارد.

مارجین ایزوله

• تخصیص مارجین به یک پوزیشن واحد
• عدم تاثیرگذاری کمبود مارجین یک پوزیشن روی پوزیشن‌های دیگر
• مناسب برای پوزیشن‌های دارای لوریج بالا و فوق ریسکی

مارجین کراس

• به‌اشتراک‌گذاری مارجین بین پوزیشن‌ها
• کمک به کاهش ریسک مارجین کال و لیکوییدیشن پوزیشن‌ها
• مناسب برای باز کردن چندین پوزیشن روی مارجین

تفاوت معامله مارجین و فیوچرز

با اینکه معاملات مارجین و فیوچرز هر دو به هدف مشترک سرمایه‌گذاری پرداخته و سودآوری را مد نظر دارند، اما این دو استراتژی معاملاتی تفاوت‌های قابل توجهی با یکدیگر دارند که شامل موارد زیر است:

نوع بازار

تفاوت اصلی بین معاملات مارجین و فیوچرز در نوع بازاری است که در آن سرمایه و دارایی‌های سرمایه‌گذاران مورد معامله قرار می‌گیرد. معاملات مارجین معمولاً در بازار ارز دیجیتال با نام اسپات انجام می‌شوند، در حالی که معاملات فیوچرز یا قراردادهای آتی در بازار مشتقات صورت می‌گیرند.

اهرم (لوریج)

نسبت اهرم در معاملات مارجین معمولاً بین ۵ تا ۲۰ قرار دارد، در حالی که اهرم در معاملات فیوچرز ممکن است بیش از ۱۰۰ باشد.

تخصیص وثیقه

معاملات مارجین به طور مستقیم تحت تأثیر قیمت لحظه‌ای دارایی‌های دیجیتال قرار دارند؛ زیرا در این روش، حساب‌های مارجین به تریدرها اجازه می‌دهند تا با استفاده از وام با بهره، بازار اسپات را تحت تأثیر قرار دهند. در مقابل، در معاملات فیوچرز، هیچ رمزارزی به تبادل نمی‌رسد و فقط قراردادی بین معامله‌گر و صرافی مبادله می‌شود.

مدت زمان معامله

قراردادهای فیوچرز به عنوان قراردادهایی با تاریخ انقضا شناخته می‌شوند و تریدرها مشخص می‌کنند که برای چه مدت می‌توانند یک پوزیشن خاص را نگه دارند. اما در معاملات مارجین، خرید ارزهای دیجیتال مثل بیت کوین، تتر و اتریوم در بازار اسپات به صورت دائمی امکان‌پذیر است و تنها کاربران تعیین می‌کنند که تا چه مدت تمایل دارند توکن‌های خود را تحت اهرم قرار دهند.

سرمایه‌گذاری کوتاه‌مدت یا بلندمدت

معاملات مارجین عمدتاً برای سرمایه‌گذاری‌های کوتاه‌مدت استفاده می‌شود، در حالی که معاملات فیوچرز بیشتر به سمت سرمایه‌گذاری‌های بلندمدت گرایش دارند.

تعریف معامله اهرمی ایزوله چیست؟

معامله اهرمی ایزوله به نوعی از معاملات مارجین اطلاق می‌شود که در آن، هر پوزیشن (موقعیت) از یک حساب مارجین جداگانه استفاده می‌کند. در این روش، سرمایه‌گذاران می‌توانند مقدار مشخصی از اعتبار (مارجین) را برای هر معامله خاص تعیین کنند و تنها آن مقدار برای پوشش ریسک آن معامله و تأمین نیازهای مالی آن استفاده می‌شود.

به عبارت دیگر، در معاملات ایزوله، فقط بخشی از موجودی حساب برای هر پوزیشن اختصاص داده می‌شود و در صورت خسارت، تنها مقدار ایزوله شده از حساب تحت تأثیر قرار می‌گیرد. این ویژگی به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهد که ریسک‌های خود را به طور دقیق‌تر مدیریت کنند و از بروز خسارات سنگین ناشی از نوسانات قیمت جلوگیری کنند.

مزایای معامله اهرمی ایزوله شامل مدیریت بهتر ریسک و حفاظت از باقی‌مانده موجودی حساب است، در حالی که معایب آن ممکن است شامل عدم بهره‌وری از قابلیت‌های اهرمی بالاتر در کل موجودی باشد.

جمع بندی مقاله

در نهایت، معاملات اهرمی ایزوله و مارجین هر دو ابزارهای قدرتمندی هستند که می‌توانند به سرمایه‌گذاران کمک کنند تا از نوسانات بازار بهره‌برداری کنند و به سود دست یابند. در حالی که معاملات مارجین با اهرم‌های بالاتر و تأثیر مستقیم بر روی کل موجودی حساب همراه هستند، معاملات ایزوله با تقسیم ریسک و تخصیص تنها مقدار معین برای هر پوزیشن به سرمایه‌گذاران این امکان را می‌دهند که کنترل بیشتری بر روی معاملات خود داشته باشند.

مهم است که سرمایه‌گذاران با درک دقیق از مزایا و معایب هر یک از این روش‌ها، استراتژی مناسب خود را انتخاب کنند. همچنین، مدیرت ریسک، پژوهش کافی و آگاهی از شرایط بازار از جمله عوامل کلیدی برای موفقیت در این نوع معاملات به شمار می‌روند. سرمایه‌گذاران باید با شناخت کامل به این بازارها ورود کنند تا از ریسک‌ها به حداقل برسد و شانس دستیابی به سود افزایش یابد.